Tussenschot bekleden.

Het schot tussen de passagiersruimte en de bagageruimte zie je bijna niet als je een bankje hebt.
Maar als je zoals Johan losse stoelen hebt, dan kijk je tegen het kale hout aan. Mooi is anders, dus bekleden we het schot met hetzelfde tapijt als op de vloer ligt.

Het werk valt mee.
Eerst het schot op het tapijt natrekken.

Dan uitknippen. We laten het tapijt iets overlappen, want de plaat past niet helemaal precies in de Burton. Het teveel aan tapijt snijden we na het plaatsen van het schot weg.

Zowel het tapijt als de houten plaat lijmen.

En vervolgens het tapijt op de plaat leggen en goed aandrukken.

Binnenkort gaan het we het tussenschot plaatsen.

Goedgekeurd!

Het is vrijdag 25 maart, en het is hier feest. Voor ons ligt het APK-keuringsbewijs van Johans Burton ons blij aan te kijken.
Geldig tot 25 maart...2013.

Johans Burton is dus goedgekeurd! En meteen ook "ontschorst".
Nog een week wachten en dan heeft Johan de papieren binnen.

Succes voor T. en M. (en 2CasanoVa en Dirk natuurlijk) dus die er driekwart jaar aan gewerkt hebben. De teller staat nu op zo'n 250 uur, waar dan wel extra dingen inzitten als een afgedraaid vliegwiel, een nieuwe koppelingsplaat, een dubbele uitlaat, vloerbedekking, een set hele fraaie klokken, bijzondere schakelaars (vooral ook bij het monteren...) en nog (heel) veel meer.

Nu nog verder afwerken: de bekleding aan de binnen en achterkant lijmen, en de rammeltjes er uit halen die we tijdens de rit naar en van de RDW hoorden. Verder is de Burton nog nooit echt gepoetst, er zit nog een witte waas over.

Deze zwart - chromen Burton blijkt een echte "head turner": mannen kijken er naar, vrouwen wijzen hun kinderen er op, tijdens het rijden wordt er naar je getoeterd en worden er duimen opgestoken.
Dus als je "vrienden" zoekt, koop een Burton ;-)

En nu: werken aan de overdracht naar Johan... Weer even wachten tot de temperatuur weer boven de 15 graden komt, anders doet de lijm voor de bekleding z'n (haar?) werk niet goed.

Laagpolig tapijt.

Het viel nog niet mee om tapijt te leggen, want de bodem is allerminst vlak.
Maar het is toch gelukt.


De kale bodem.

Eerst een laag "ondertapijt" er in.

In het midden ligt het lager, daarom in het midden een extra laag.

Vervolgens een laag daar waar over heen.

En uiteindelijk het tapijt.

Vanuit de achterklep gezien.

Daarna moest het frame waar de stoelen op staan vast gezet worden. Het is een heel gepriegel om de schroefgaten weer te vinden. Ook waren de bouten te kort.
Enfin, na enige uren is het gelukt en ziet het er prima uit!