T's eigen Burton heeft nog geen voorruit. Dat betekent dat we bij ons bij 80 km. per uur de jaloezie van zekere Nederlandse politicus op de hals halen. Want ons kapsel ziet er dan exact zo uit.
Johan kiest voor wat minder turbulentie: de hoge voorruit.
"Makkie" zul je denken. Ruit er op, bouten met moeren er door, en klaar.
Maar dan heb je buiten de RDW gerekend.
Want een voorruit moet ontwasemd worden. En daar heb je een ventilatieopening en en een ventilator voor nodig.
En de andere kant van de ruit moet van ruitenwissers voorzien worden. En een ruitenwissersproeier. En een tank daarvoor.
Hoe dat in z'n werk gaat? Kijk even mee.
Op de foto klikken levert een vergroting op.
Stap-voor-stap
De voorruit.
Allereerst: goed uitmeten. Tape er op, en meten maar...
Het blijfts spannend, dat boren in de body, want er is niet zoiets als een "undo".
Even passen. Ja....past :-)
Het eerder geboord gat, met bout.
De sleuvel voor de ontwaseming. Voorzichtig aan...
Hier kijk je naar de asjes voor de ruitenwissers. En de sleuven voor de ontwaseming.
De gaten voor de ventilatormotor voor de ontwaseming worden geboord.
...en de motor wordt geplaatst.
Hier zie je aan de onderkant èn de slang van de ventilator naar de ontwasemingopening, en de ruitenwissermotor met stangen.
Klaar? Nou nee...
De ophangbeugel voor de ruitensproeiertank.
De dubbele sproeier zelf, verdwaald op de enorme motorkap.
De linkerspiegel. Volgens vriendin G. hèt perfect opmaakspiegeltje :-)
De achteruitkijkspiegel (met één "r").
...en rechts natuurlijk (nee, hoor, niet natuurlijk, is niet verplicht).
En toen?
Hoe dat er nu allemaal uitziet? Dat laten we je de volgende keer zien.
Eerst al die rotzooi rond de Burton opruimen...
