Stilstaan. En hollen...

Soms werk je lang aan iets wat je na afloop niet meer ziet, bijvoorbeeld het vervangen van fuseepennen.
En soms schiet het allemaal erg op: het chassis rolt, en de body is er op gepast!

Draagarmen.
Maar laten we bij het begin beginnen: het bevestigen van de draagarmen aan de vooras.

Hier zie je de as met het kogellager waar de draagarm op komt. Heel goed ingevet.

Hier zie je het lager van dichtbij. En inderdaad: we bezuinigen niet op vet... Het lager ziet er uit of het gisteren uit de fabriek gekomen is.

Chassis rollend!
Na het plaatsen van de draagarmen zijn de vier oude Dyane-wielen er onder gezet, en is het complete chassis op de grond gezet.
En dat is een mijlpaal :-)

Het chassis rolt.

Chassis en body.
De carrosserie (de "body") was al een eind gereed: de achterspatborden, de achterklep, de lampen, de kabelboom, claxon, remcilinder en veel andere kleinere onderdelen zitten er al op.
Tijd om de body even op het chassis te tillen.
Wel steeds de handleiding raadplegen. Dat gebeurt via de laptop, en dat werkt prettig.

De handleiding.

Om de body goed te kunnen plaatsen moeten er volgens de handleiding twee stukjes van het chassis worden gezaagd. Dat moet onder een hoek, en dat wordt weer met afplakband afgetekend.

Het afzagen. Ouderwets handwerk.

En vervolgens kan de body er op worden gepast.

En zo ziet dat er uit. Best wel de moeite waard om even op de foto te klikken. We zijn er namelijk nogal trots op :-)

Het begint al op een èchte Burton te lijken :-)

Belletje trekken.

Lef.
Deze titel heeft ogenschijnlijk niets met de inhoud te maken. Behalve dat je voor belletje trekken lef nodig hebt.
En wat is er nog meer het toppunt van lef? Juist, gaten in een nieuwe Burtonbody boren. Je krijgt één kans om het goed te doen.Zo niet, dan verknal je het. En dan slaap je niet lekker...

Trucs.
Gelukkig kent de handleiding van Burton wat trucjes voor minder stress. En T. en M. kennen die inmiddels ook.
Bijvoorbeeld plakband op de plaatsen waar je gaat aftekenen. Dan kun je een stuk gemakkelijker aftekenen dan op zwart kunststof.

De body met afplakband.

De boor bijt...
Maar dan is het toch zover: de boor moet zich in de kostbare body bijten.

De boor in actie. Gelukt!

Spatbord met kraalrubber.
Eerder meldden we al dat het kraalrubber de body optisch met het spatbord verbindt.

En zo ziet dat er dan uit.

Vervolgens kan het spatbord aan de body gebout-en-moerd worden.

En daar zit het spatbord dan!

Achterklep.
Dan is de achterklep aan de beurt. Dat is een enorm gepriegel, want de scharnieren moeten precies in de lengterichting van de auto lopen. Teken dat maar eens af op een rond vlak…
Op de foto lijkt het scharnier helemaal scheef. Dat is -gelukkig- door het fototoestel vertekend.

Geslaagd: de achterklep zit er in. Inclusief slot en -heel subtiel- kentekenverlichting. De merkwaardige strepen op de foto zijn van de parasol die er boven zit.

Remleiding.
En passant wordt de remleiding aangesloten op de hoofdremcilinder. Zoals je ziet is de remleiding nieuw en de remvloeistofcontainer tweedehands (die zat in de Dyane).
Het leek ons beter om niet te besparen op de remleiding…

De remleiding.






















Stap-voor-stap.
Wederom een geslaagde dag: achterklap, spatborden, remleiding en nog een heleboel andere kleinere dingen.

Onzichtbaar werk

"Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet". Daar gaan we het nu over hebben.

Kraalrubber.
Om het spatbord mooi op de body te laten aansluiten wordt een rubber strip gebruikt. Dat heet kraalrubber.
En wij gebruiken hier een zwart kraalrubber tussen een zwarte body en een zwart spatbord.
Daar zie je dus weinig van. Behalve als je het weglaat, want dan staat het niet meer "af"…

Het kraalrubber wordt op de spatbord geplakt.

Fuseepennen
Zoek de verschillen tussen de beide foto’s eens.

Foto 1: draagarm (onder de ellips zit de fuseepen in de behuizing).

Foto 2: draagarm (onder de ellips zit de fuseepen in de behuizing).

Ze lijken identiek, hè?
Ok. Dat zijn ze ook (het zijn zelfs dezelfde foto's :-).

Toch is er een onzichtbaar verschil, en dat zit aan de binnenkant: zowel in de linker- als in de rechter draagarm is de fuseepen vervangen.

Noodzakelijk? Moeilijk te zeggen. Een fuseepen in T.'s Burton leek weinig speling te hebben, maar kwam bij de RDW toch (terecht) niet door de keuring.
En nu konden we er gemakkelijk bij, en het is een betaalbare klus. Het later vervangen van een fuseepen is ook te doen, maar dan veel tijdrovender en dus kostbaarder.

Bovendien konden we de joker inzetten, onze eigen monteur-Stig 2CasanoVa!
Van 2CV (zo noemen we heb liefkozend als hij niet luistert ;-) wordt gezegd dat hij een fuseepen kan verwisselen door er op te hoesten.
Vandaag was hij niet verkouden en hoestte hij dus niet. Maar hij was wel in het bezit van een lagerpers.
En dan gaat het vervangen toch iets sneller dan met een hamer… En vooral met veel minder kans op beschadiging.

De nieuwe fuseepennen zitten er nu in, afgeperst met vet
Onzichtbaar of niet: J. zal er vele jaren plezier van hebben.

Fuseepen (foto Burton Car Comnpany).

Intermezzo: Porsche 924

Mocht zo'n 2CV-gebaseerde Burton nu te simpel zijn, probeer dan dit eens.

Zoon S. heeft voor een prikkie een Porsche 924 uit 1978 gekocht. Prachtige auto, met volgens de presentator van het hier immens populaire Discovery programma "Wheeler Dealers" "bullet proof technology".

Maar goed, soms verdwaalt zo'n kogel wel eens. En dan werkt opeens de ventilatormotor van de kachel niet meer. In ons geval gaf hij vooraf nog wel rooksignalen af.
En dan moet zo'n motor vervangen worden.

Dat is 31 stappen voor het demonteren, en 31 stappen om 'm er weer in te zetten. En tussendoor de motor repareren natuurlijk.
Totaal 63 stappen. Daar bouw je een halve Burton mee ;-)

Meer weten? http://www.porschesolo.blogspot.com/

S. met Porsche 924.