dinsdag 29 juni 2010

The beast and the beauty.

Het schouwen van de Dyane betekent meteen ook het einde van de Dyane.
Want die wordt he-le-maal uit elkaar geschroefd.
Maar misschien is “uit elkaar gebout” een betere term, want dat is het vooral: het losdraaien van bouten en moeren.
Gewoon een moersleutel er op en losdraaien maar.

Makkie.
Op zich klinkt "losdraaien" simpel. Maar dat is het niet. Want een aantal van die bouten en moeren zitten vast.
Écht vast.
Vandaar dat we de bouten en moeren in drie categorieën hebben ingedeeld:

- de watjes: die gaan gewoon met de moersleutel en de hand los. Eventueel met een drupje kruipolie;

- de verzetstrijders: bij deze categorie moet het verzet met véél kruipolie, een moersleutel en een tikje met de hamer gebroken worden;

- de onverschrokkenen: die zitten dus écht vast. Maar... die vallen we aan met een perslucht slagsleutel en de zwaartekracht met een krik.
Ok., dat zal ik toelichten.

Perslucht slagsleutel.
Omdat er bij ons nogal eens iets losgedraaid moet worden hebben we de goedkoopste Gamma compressor aangeschaft.
Die heeft net voldoende vermogen om een slagsleutel aan te drijven, en dat maar héél kort. Maar voldoende om goed vastzittende moeren en bouten los te "schrikken": met hele kleine tikjes lostrillen als het ware.

De zwaartekracht met een krik.
Een andere methode kan ik ook in woorden uitleggen, maar een foto en een filmpje zeggen veel meer.

De zwaartekracht doet zijn werk: de krik duwt de sleutel omhoog en de zwaartekracht trekt het chassis naar beneden.




















De ontmanteling.

Het chassis, inmiddels zonder het veersysteem











Het veersysteem.

Gewoon omdraaien, en de voor- en achteras laten los.















Op de voorgrond: de aandrijfassen. Die verbinden de motor met de voorwielen.























De complete vooras.











Met dit stuk gereedschap verandert het beest weer in een beauty: een staalborstel voor op een boormachine.



















En dan ziet het er opeens heel anders uit. De vooras komt "als nieuw" onder een laag roest vandaan.

















Simpel?
Nou, dat viel toch mee? Dat klopt, en de tweede keer gaat het veel gemakkelijker dan de eerste keer.
Maar het blijf heel veel, en heel zwaar werk... En dat zie je niet aan de foto's af.

Fuseepen.
Even heel wat anders. We kwamen een fuseepen te kort en hadden 'm snel nodig.
Bij Burton Car Company kost deze €18.
Bij Bart Ebben kost dit onderdeel €96. 500% duurder...
Uhh, van platina?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten