Voor ons andere project Porsche 924 (1978) hebben we een foto op de blog gezet waarop je goed kunt zien hoe een plaatje in de bodem gelast wordt. Dat gaat puntje voor puntje, anders verbrandt het dunne plaatmateriaal.
Let op: dit is dus geen dragend deel, maar een los plaatje.
Als je daar interesse in hebt, dan kun je dat hier zien: http://porschesolo.blogspot.com/2010/12/klaar-voor-de-apk.html
dinsdag 21 december 2010
dinsdag 30 november 2010
Zelf een remleiding maken.
In onze Volvo 66-blog hebben we beschreven hoe je zelf een remleiding kunt maken.
De blog staat hier.
De blog staat hier.
zondag 28 november 2010
De Zwurton - de zwevende Burton.
Op onze Volvo 66 blog hebben we een kort verslag over het werken met een minibrug opgenomen.
Die is natuurlijk ook prima geschikt voor een Burton of Lelijke Eend.
Ons verslag staat hier.
Die is natuurlijk ook prima geschikt voor een Burton of Lelijke Eend.
Ons verslag staat hier.
zaterdag 27 november 2010
zaterdag 20 november 2010
Al onze Burton video's op een rij.
Al onze 16 video's over Johan's Burton op een rij, aangevuld met het 10-jarig bestaan van Burton.
En één vreemde eend in de bijt :-)
http://www.youtube.com/watch?v=dcGVTYIp_C8&feature=&p=9ECB1ECC39E20613&index=0&playnext=1
En één vreemde eend in de bijt :-)
http://www.youtube.com/watch?v=dcGVTYIp_C8&feature=&p=9ECB1ECC39E20613&index=0&playnext=1
vrijdag 19 november 2010
Zelf een Burton bouwen?
21 juni 2011: nadat Tycho twee Burtons heeft gebouwd hebben we met hernieuwd inzicht de bijgaande blog aangepast.
Zelf een Burton bouwen?
Wat heb je nu eigenlijk nodig om een Burton te bouwen?
Wel, ik denk vier dingen: ruimte, vaardigheden, tijd en geld.
Ruimte.
T. heeft zijn auto naast het huis gebouwd. We hebben een houten afdak gebouwd, met daarop kunststof golfplaten. De breedte is drie meter, en voor de lengte zal vijf meter genoeg zijn. De body hebben we in de schuur opgeslagen.
Veel ruimte heb je dus niet nodig, maar wel wat. In een garage zou het moeten kunnen.
De onderdelen van de body zou je dan tijdelijk in huis kunnen plaatsen, of pas kunnen laten komen als chassis en motor+versnelling gereed zijn.
Het slopen van de Eend levert flink wat “afval” op. Een aanhanger hebben of lenen is handig om de restanten naar de stort of de oud-ijzerhandel af te voeren.
Samengevat: een schuur of garage is perfect, een afdak kan ook. Je bent de ruimte wel een jaartje kwijt…
Vaardigheden
Belangrijke vaardigheid: doorzettingsvermogen. Echt veel technische vaardigheden heb je niet nodig. Maar dat schrijvende: T. is wel van jongs af aan in de weer met allerlei gereedschap. Het zit wel “in de genen”.
Een talent hebben om met moersleutels, schroevendraaiers, een boormachine, een slijpschijf en dergelijk om te gaan is wèl erg handig.
Veel bijzonder gereedschap is er niet nodig, eigenlijk niet veel meer dan een speciale moersleutel en een dop. Wel natuurlijk de standaard dingen: schroevendraaiers, tangen, doppenset, hamer, ijzerzaag, slijpschijf, enz., enz.
De handleiding leidt je stap voor stap door de sloop van de Eend en de bouw van de Burton. Uiteraard komt er wel eens iets wat niet lukt, maar na een nachtje slapen lukt het vaak alsnog.
Maar wij hadden gemakkelijk praten: een vriend van ons (2CasanoVa) is helemaal los op lelijke Eenden. Hij heeft ons een paar keer uit de brand geholpen, onder andere met een vervuilde carburateur en een koppelingsplaat.
Als je een werkende donor-Eend of –Dyane hebt, dan heb je later ook een werkende Burton. En als deze eenmaal goedgekeurd is door de RDW, dan kun je zaken laten verbeteren door Burton Car Company, of door een gespecialiseerd bedrijf.
Samengevat: gevoel voor gereedschap is een goed begin, en doorzettingsvermogen is een must. Het gereedschap is standaard, op wat kleine dingen na.
Tijd
Het bouwen van de eerste Burton heeft zo'n 400 uur gekost, bij de tweede was dat zo'n 300 uur.
Geld.
Goedkoop of duur? Dat is zeer persoonlijk.
Vandaar wat feiten:
- donor Eend: €600
- chassis: €800 (altijd doen, de meeste donor-Eenden zijn dat omdat ze de APK niet gehaald hebben wegens een afgekeurd chassis);
- body: €4.000.
Om te beginnen dus: €5.400.
Daarna:
- kabelboom (must, anders moeilijk te onderhouden): €300
- verlichtingpakket: €430
- motorkappakket: €330
- voorruit: €475
- schutbordpakket: €300.
Klaar zijn we nog niet, maar je zit dan al op + ~€1.600.
Samen €7.000
Verder: keuring door de RDW, APK, enz: €250. Transport met een autoambulance: €50.
Achteraf hebben we de rekening opgemaakt en zijn we op €9.000 uitgekomen.
Onze tip: als je wilt weten wat je gaat uitgeven, haal dan de bouwhandleiding van de website van Burton Car Company op, en bepaal bladzijde voor bladzijde wat je wel-en-niet wilt. Op de website van BCC kun je de prijzen er bij zoeken.
Natuurlijk hoef je niet al het geld in één keer uit te geven. Als je wilt kunt je er een meerjarenproject van maken. Je kunt kiezen uit zoveel mogelijk hergebruiken, maar ook alles vernieuwen.
Alternatief?
Ja. We hebben ook een Volvo 66 voor €200 en een Porsche 924 voor €500 gekocht.
Ook daar geef je honderden euro’s aan uit om het weer werkend en op door de keuring te krijgen.
Vergelijkbaar is het niet, maar de kosten zijn een fractie vergeleken met de Burton…
En het is ook erg leuk.
Onze blogs daarover:
- Porsche 924;
- Volvo 66.
Advies?
Heb je een kind dat verzot is op auto’s en weinig geld: koop een oude betaalbare oldtimer en knap ‘m op.
Wil je je eigen auto bouwen, heb je de ruimte en ben je bereid er geld en tijd in te steken: het bouwen van een Burton is een fantastische ervaring…
Je leert er enorm veel van.
Zelf een Burton bouwen?
Wat heb je nu eigenlijk nodig om een Burton te bouwen?
Wel, ik denk vier dingen: ruimte, vaardigheden, tijd en geld.
Ruimte.
T. heeft zijn auto naast het huis gebouwd. We hebben een houten afdak gebouwd, met daarop kunststof golfplaten. De breedte is drie meter, en voor de lengte zal vijf meter genoeg zijn. De body hebben we in de schuur opgeslagen.
Veel ruimte heb je dus niet nodig, maar wel wat. In een garage zou het moeten kunnen.
De onderdelen van de body zou je dan tijdelijk in huis kunnen plaatsen, of pas kunnen laten komen als chassis en motor+versnelling gereed zijn.
Het slopen van de Eend levert flink wat “afval” op. Een aanhanger hebben of lenen is handig om de restanten naar de stort of de oud-ijzerhandel af te voeren.
Samengevat: een schuur of garage is perfect, een afdak kan ook. Je bent de ruimte wel een jaartje kwijt…
Vaardigheden
Belangrijke vaardigheid: doorzettingsvermogen. Echt veel technische vaardigheden heb je niet nodig. Maar dat schrijvende: T. is wel van jongs af aan in de weer met allerlei gereedschap. Het zit wel “in de genen”.
Een talent hebben om met moersleutels, schroevendraaiers, een boormachine, een slijpschijf en dergelijk om te gaan is wèl erg handig.
Veel bijzonder gereedschap is er niet nodig, eigenlijk niet veel meer dan een speciale moersleutel en een dop. Wel natuurlijk de standaard dingen: schroevendraaiers, tangen, doppenset, hamer, ijzerzaag, slijpschijf, enz., enz.
De handleiding leidt je stap voor stap door de sloop van de Eend en de bouw van de Burton. Uiteraard komt er wel eens iets wat niet lukt, maar na een nachtje slapen lukt het vaak alsnog.
Maar wij hadden gemakkelijk praten: een vriend van ons (2CasanoVa) is helemaal los op lelijke Eenden. Hij heeft ons een paar keer uit de brand geholpen, onder andere met een vervuilde carburateur en een koppelingsplaat.
Als je een werkende donor-Eend of –Dyane hebt, dan heb je later ook een werkende Burton. En als deze eenmaal goedgekeurd is door de RDW, dan kun je zaken laten verbeteren door Burton Car Company, of door een gespecialiseerd bedrijf.
Samengevat: gevoel voor gereedschap is een goed begin, en doorzettingsvermogen is een must. Het gereedschap is standaard, op wat kleine dingen na.
Tijd
Het bouwen van de eerste Burton heeft zo'n 400 uur gekost, bij de tweede was dat zo'n 300 uur.
Geld.
Goedkoop of duur? Dat is zeer persoonlijk.
Vandaar wat feiten:
- donor Eend: €600
- chassis: €800 (altijd doen, de meeste donor-Eenden zijn dat omdat ze de APK niet gehaald hebben wegens een afgekeurd chassis);
- body: €4.000.
Om te beginnen dus: €5.400.
Daarna:
- kabelboom (must, anders moeilijk te onderhouden): €300
- verlichtingpakket: €430
- motorkappakket: €330
- voorruit: €475
- schutbordpakket: €300.
Klaar zijn we nog niet, maar je zit dan al op + ~€1.600.
Samen €7.000
Verder: keuring door de RDW, APK, enz: €250. Transport met een autoambulance: €50.
Achteraf hebben we de rekening opgemaakt en zijn we op €9.000 uitgekomen.
Onze tip: als je wilt weten wat je gaat uitgeven, haal dan de bouwhandleiding van de website van Burton Car Company op, en bepaal bladzijde voor bladzijde wat je wel-en-niet wilt. Op de website van BCC kun je de prijzen er bij zoeken.
Natuurlijk hoef je niet al het geld in één keer uit te geven. Als je wilt kunt je er een meerjarenproject van maken. Je kunt kiezen uit zoveel mogelijk hergebruiken, maar ook alles vernieuwen.
Alternatief?
Ja. We hebben ook een Volvo 66 voor €200 en een Porsche 924 voor €500 gekocht.
Ook daar geef je honderden euro’s aan uit om het weer werkend en op door de keuring te krijgen.
Vergelijkbaar is het niet, maar de kosten zijn een fractie vergeleken met de Burton…
En het is ook erg leuk.
Onze blogs daarover:
- Porsche 924;
- Volvo 66.
Advies?
Heb je een kind dat verzot is op auto’s en weinig geld: koop een oude betaalbare oldtimer en knap ‘m op.
Wil je je eigen auto bouwen, heb je de ruimte en ben je bereid er geld en tijd in te steken: het bouwen van een Burton is een fantastische ervaring…
Je leert er enorm veel van.
zondag 7 november 2010
Glossy zonder voorruit.
T. denkt na over de voorruit.
Want zo is een Burton ook wel èrg mooi. Alleen is het niet erg conformatabel als je 80 rijdt.
Dus, wat staat beter, een halve of een hele voorruit? Johan heeft nu een hele voorruit, en dat staat erg mooi.
Maar een halve ook...
T. peinst...
Als je op de foto klikt, dan krijg je de Burton schermvullend.
Want zo is een Burton ook wel èrg mooi. Alleen is het niet erg conformatabel als je 80 rijdt.
Dus, wat staat beter, een halve of een hele voorruit? Johan heeft nu een hele voorruit, en dat staat erg mooi.
Maar een halve ook...
T. peinst...
Als je op de foto klikt, dan krijg je de Burton schermvullend.
zaterdag 6 november 2010
In het hart van de machine: de testbougie
Dan heb je zo'n fraaie Burton, maar daar waar het echt gebeurt, daar zie je niets van.
Waar hééft hij het over zul je denken? Nou, over het verbrandingsproces in de cilinder. Dat zit keurig opgesloten achter een hoop staal.
Maar toen kwam T. dit tegen: "Colortune testbougie 14mm voor afstellen brandstofmengsel". Voor €32,50.
Bij Vocor De website is wat onoverzichtelijk, helemaal links onderin zit de zoekfunctie. Ze hebben trouwens veel "automotive" voor redelijke prijzen. Colortune besteld, en binnen een dag thuis.
En zo'n Colortune is deels van glas. En zo kun je dus recht in het verbrandingsproces in de motor kijken! Nou ja, je kunt de kleur er van zien.
Zeggen ze, want we hebben 'm nog niet uitgeprobeerd.
Dat gaat T. binnenkort doen.
De testbougie. Foto Vocor.
Waar hééft hij het over zul je denken? Nou, over het verbrandingsproces in de cilinder. Dat zit keurig opgesloten achter een hoop staal.
Maar toen kwam T. dit tegen: "Colortune testbougie 14mm voor afstellen brandstofmengsel". Voor €32,50.
Bij Vocor De website is wat onoverzichtelijk, helemaal links onderin zit de zoekfunctie. Ze hebben trouwens veel "automotive" voor redelijke prijzen. Colortune besteld, en binnen een dag thuis.
En zo'n Colortune is deels van glas. En zo kun je dus recht in het verbrandingsproces in de motor kijken! Nou ja, je kunt de kleur er van zien.
Zeggen ze, want we hebben 'm nog niet uitgeprobeerd.
Dat gaat T. binnenkort doen.
De testbougie. Foto Vocor.
zaterdag 23 oktober 2010
Burton met bril.
Voorruit.
T's eigen Burton heeft nog geen voorruit. Dat betekent dat we bij ons bij 80 km. per uur de jaloezie van zekere Nederlandse politicus op de hals halen. Want ons kapsel ziet er dan exact zo uit.
Johan kiest voor wat minder turbulentie: de hoge voorruit.
"Makkie" zul je denken. Ruit er op, bouten met moeren er door, en klaar.
Maar dan heb je buiten de RDW gerekend.
Want een voorruit moet ontwasemd worden. En daar heb je een ventilatieopening en en een ventilator voor nodig.
En de andere kant van de ruit moet van ruitenwissers voorzien worden. En een ruitenwissersproeier. En een tank daarvoor.
Hoe dat in z'n werk gaat? Kijk even mee.
Op de foto klikken levert een vergroting op.
Stap-voor-stap
De voorruit.
Allereerst: goed uitmeten. Tape er op, en meten maar...
Het blijfts spannend, dat boren in de body, want er is niet zoiets als een "undo".
Even passen. Ja....past :-)
Het eerder geboord gat, met bout.
De sleuvel voor de ontwaseming. Voorzichtig aan...
Hier kijk je naar de asjes voor de ruitenwissers. En de sleuven voor de ontwaseming.
De gaten voor de ventilatormotor voor de ontwaseming worden geboord.
...en de motor wordt geplaatst.
Hier zie je aan de onderkant èn de slang van de ventilator naar de ontwasemingopening, en de ruitenwissermotor met stangen.
Klaar? Nou nee...
De ophangbeugel voor de ruitensproeiertank.
De dubbele sproeier zelf, verdwaald op de enorme motorkap.
De linkerspiegel. Volgens vriendin G. hèt perfect opmaakspiegeltje :-)
De achteruitkijkspiegel (met één "r").
...en rechts natuurlijk (nee, hoor, niet natuurlijk, is niet verplicht).
En toen?
Hoe dat er nu allemaal uitziet? Dat laten we je de volgende keer zien.
Eerst al die rotzooi rond de Burton opruimen...
T's eigen Burton heeft nog geen voorruit. Dat betekent dat we bij ons bij 80 km. per uur de jaloezie van zekere Nederlandse politicus op de hals halen. Want ons kapsel ziet er dan exact zo uit.
Johan kiest voor wat minder turbulentie: de hoge voorruit.
"Makkie" zul je denken. Ruit er op, bouten met moeren er door, en klaar.
Maar dan heb je buiten de RDW gerekend.
Want een voorruit moet ontwasemd worden. En daar heb je een ventilatieopening en en een ventilator voor nodig.
En de andere kant van de ruit moet van ruitenwissers voorzien worden. En een ruitenwissersproeier. En een tank daarvoor.
Hoe dat in z'n werk gaat? Kijk even mee.
Op de foto klikken levert een vergroting op.
Stap-voor-stap
De voorruit.
Allereerst: goed uitmeten. Tape er op, en meten maar...
Het blijfts spannend, dat boren in de body, want er is niet zoiets als een "undo".
Even passen. Ja....past :-)
Het eerder geboord gat, met bout.
De sleuvel voor de ontwaseming. Voorzichtig aan...
Hier kijk je naar de asjes voor de ruitenwissers. En de sleuven voor de ontwaseming.
De gaten voor de ventilatormotor voor de ontwaseming worden geboord.
...en de motor wordt geplaatst.
Hier zie je aan de onderkant èn de slang van de ventilator naar de ontwasemingopening, en de ruitenwissermotor met stangen.
Klaar? Nou nee...
De ophangbeugel voor de ruitensproeiertank.
De dubbele sproeier zelf, verdwaald op de enorme motorkap.
De linkerspiegel. Volgens vriendin G. hèt perfect opmaakspiegeltje :-)
De achteruitkijkspiegel (met één "r").
...en rechts natuurlijk (nee, hoor, niet natuurlijk, is niet verplicht).
En toen?
Hoe dat er nu allemaal uitziet? Dat laten we je de volgende keer zien.
Eerst al die rotzooi rond de Burton opruimen...
donderdag 21 oktober 2010
Instrumenten monteren.
Instrumenten monteren. hoe doe je dat?
Daar kan ik een mooie tekst over schrijven.
Maar foto's zeggen veel meer... Er op klikken levert een vergroting op.
Het begint allemaal met héél goed passen en meten. Geen ruimte om fouten te maken...
Dat is Y. wel toevertrouwd. Dat kan hij héél goed...
Meten, meten, meten.
En dan met een gatenzaag precies de juiste diameter boren. Burton Car Company verkoopt voor €49 een set goede kwaliteit gatenzagen. Wij hebben voor €20 via eBay matige kwaliteit gekocht (sorry BCC ;-).
Die matige kwaliteit werkte prima. Het is toch maar voor één keer. Ergens huren kan natuurlijk ook een optie zijn.
Een spannend moment.
Gat één: gelukt!
En twee...
De belangrijkste gaten geboord.
Y. is een perfectionist. Ieder gat moet perfect passend zijn.
De klokken er in.
Et voila! is dat mooi of niet?
Daar kan ik een mooie tekst over schrijven.
Maar foto's zeggen veel meer... Er op klikken levert een vergroting op.
Het begint allemaal met héél goed passen en meten. Geen ruimte om fouten te maken...
Dat is Y. wel toevertrouwd. Dat kan hij héél goed...
Meten, meten, meten.
En dan met een gatenzaag precies de juiste diameter boren. Burton Car Company verkoopt voor €49 een set goede kwaliteit gatenzagen. Wij hebben voor €20 via eBay matige kwaliteit gekocht (sorry BCC ;-).
Die matige kwaliteit werkte prima. Het is toch maar voor één keer. Ergens huren kan natuurlijk ook een optie zijn.
Een spannend moment.
Gat één: gelukt!
En twee...
De belangrijkste gaten geboord.
Y. is een perfectionist. Ieder gat moet perfect passend zijn.
De klokken er in.
Et voila! is dat mooi of niet?
dinsdag 19 oktober 2010
Herfstvakantievoortgang.
Voortgang
De Herfstvakantie geeft T. vleugels.
Het voorfront zit er op.
En het linker spatbord.
En het rechter spatbord.
En de motorkap.
En de stang voor de lampen.
En opeens staat er een heuse Burton.
Erg mooi, dat zwart met RVS en chroom!
Foto's
En zo ziet de voortgang er in foto's uit.
De rubberrand wordt op het spatbord gelijmd.
De rubberrand, gelijmd en vastgeklemd met wasknijpers. Goedkoop en effectief.
Het lijkt heel simpel, maar de vulpijp is afkomstig uit de Dyane, en dan "dus" 20 cm te lang en in een verkeerde hoek. Na enkele uren zagen en lassen past deze nu precies.
Ook de dop is origineel (ruim 30 jaar oud) en het chroom is verweerd. Maar dat heeft ook wel charme.
De niet-meer-zichtbare vulpijp.
Burton met een mank pootje: het spatbord recht is gemonteerd.
Het begint er op te lijken...
De stang voor de koplampen wordt geplaatst.
Motorkap, met Burton logo.
En opeens staat er een echte Burton!
In perspectief gefotografeerd.
De volgende stap.
Of de voorruit, of de dubbele uitlaat, of allerlei "klein werk".
De Herfstvakantie geeft T. vleugels.
Het voorfront zit er op.
En het linker spatbord.
En het rechter spatbord.
En de motorkap.
En de stang voor de lampen.
En opeens staat er een heuse Burton.
Erg mooi, dat zwart met RVS en chroom!
Foto's
En zo ziet de voortgang er in foto's uit.
De rubberrand wordt op het spatbord gelijmd.
De rubberrand, gelijmd en vastgeklemd met wasknijpers. Goedkoop en effectief.
Het lijkt heel simpel, maar de vulpijp is afkomstig uit de Dyane, en dan "dus" 20 cm te lang en in een verkeerde hoek. Na enkele uren zagen en lassen past deze nu precies.
Ook de dop is origineel (ruim 30 jaar oud) en het chroom is verweerd. Maar dat heeft ook wel charme.
De niet-meer-zichtbare vulpijp.
Burton met een mank pootje: het spatbord recht is gemonteerd.
Het begint er op te lijken...
De stang voor de koplampen wordt geplaatst.
Motorkap, met Burton logo.
En opeens staat er een echte Burton!
In perspectief gefotografeerd.
De volgende stap.
Of de voorruit, of de dubbele uitlaat, of allerlei "klein werk".
zaterdag 16 oktober 2010
Intermezzo: instrumenten digitaal
Toeren tellen.
Inmiddels is Y. weer wat verder met het ontwikkelen van het digitaliseren van de intrumenten van de Burton.
Hij heeft zijn ambities bijgesteld (zo heet dat als je eerste experiment mislukt is :-), en probeert nu de toeren op een tekstdisplay te tonen.
Het idee om dat op een TFT-scherm te doen komt als dit experiment slaagt.
Ik zal eerst laten zien wat hij gedaan heeft.
1. Van analoog naar elektrisch.
De aansluiting op de snelheidmeter van de 2CV-motor wordt losgekoppeld. In plaats daarvan komt een tweedehands "omvormer" uit een Citroen XM. Die werd daar gebruikt voor de cruise control.
De omvormer levert twee dingen:
a) een aansluiting waar weer gewoon de snelheidmeter op aangesloten kan worden;
b) een elektrische puls per omwenteling.
T. heeft die voor €25 op de kop getikt.
2. Van elektrisch naar elektronisch.
Het signaal is dan nu wel elektrisch, maar nog niet "digitaal". Het is niet geschikt om te gebruiken in een elektronische schakeling.
Maar met een eenvoudige schakeling is er een mooi signaal van te maken.
De elektronische schakeling die dat doet heet een "Schmitt trigger" (meer weten: hier staat de uitleg).
Eigenlijk heel simpel: komt de spanning boven een bepaalde spanning, dan komt er "hoog" uit een Schmitt trigger, en komt de spanning onder een bepaalde spanning, dan komt er "laag" uit.
De onderdelen kosten gezamenlijk nog geen €4... Wel even een uurtje solderen.
Schema van de Schmitt Trigger.
De gebouwde Schmitt Trigger.
3. Van signaal naar getal.
De volgende stap is het omzetten van het signaal naar een getal dat het aantal toeren op een tekstdisplay aangeeft. Ook die elektronica is zelf te bouwen, maar Arduino heeft daar een kant-en-klare schakeling voor.
En de kosten zijn laag: €27, en dat voor een programmeerbare microprocessor!
Je kunt er ongelofelijk veel mee doen. Links: Wikipedia en Nederlandse Arduino website.
Het Arduino-logo.
De complete schakeling, formaat forse luciferdoos.
4. Van getal naar display.
Nu kan het getal getoond worden op een eenvoudig display.
Een tweeregelig tekstdisplay.
5. Koppelen.
De verschillende onderdelen zijn handig aan elkaar te koppelen met een soort stekkerblokje met bijpassende draden.
Het stekkerblok.
6. De complete schakeling.
Nu nog even alles aan elkaar solderen of aan elkaar koppelen.
De toerenteller in experimentvorm. Rechtsonderkomt het signaal van de onder 1) besproken omzetter.
Later kan het in een piepklein waterdicht doosje gebouwd worden.
De test.
En nu: testen maar!
Ingebouwd, de motor gestart, en jawel: een getal op het display!
3.000 toeren. Stationair.
Tja. Ergens gaat er nog iets niet goed...
Maar het begin is er!
Inmiddels is Y. weer wat verder met het ontwikkelen van het digitaliseren van de intrumenten van de Burton.
Hij heeft zijn ambities bijgesteld (zo heet dat als je eerste experiment mislukt is :-), en probeert nu de toeren op een tekstdisplay te tonen.
Het idee om dat op een TFT-scherm te doen komt als dit experiment slaagt.
Ik zal eerst laten zien wat hij gedaan heeft.
1. Van analoog naar elektrisch.
De aansluiting op de snelheidmeter van de 2CV-motor wordt losgekoppeld. In plaats daarvan komt een tweedehands "omvormer" uit een Citroen XM. Die werd daar gebruikt voor de cruise control.
De omvormer levert twee dingen:
a) een aansluiting waar weer gewoon de snelheidmeter op aangesloten kan worden;
b) een elektrische puls per omwenteling.
T. heeft die voor €25 op de kop getikt.
2. Van elektrisch naar elektronisch.
Het signaal is dan nu wel elektrisch, maar nog niet "digitaal". Het is niet geschikt om te gebruiken in een elektronische schakeling.
Maar met een eenvoudige schakeling is er een mooi signaal van te maken.
De elektronische schakeling die dat doet heet een "Schmitt trigger" (meer weten: hier staat de uitleg).
Eigenlijk heel simpel: komt de spanning boven een bepaalde spanning, dan komt er "hoog" uit een Schmitt trigger, en komt de spanning onder een bepaalde spanning, dan komt er "laag" uit.
De onderdelen kosten gezamenlijk nog geen €4... Wel even een uurtje solderen.
Schema van de Schmitt Trigger.
De gebouwde Schmitt Trigger.
3. Van signaal naar getal.
De volgende stap is het omzetten van het signaal naar een getal dat het aantal toeren op een tekstdisplay aangeeft. Ook die elektronica is zelf te bouwen, maar Arduino heeft daar een kant-en-klare schakeling voor.
En de kosten zijn laag: €27, en dat voor een programmeerbare microprocessor!
Je kunt er ongelofelijk veel mee doen. Links: Wikipedia en Nederlandse Arduino website.
Het Arduino-logo.
De complete schakeling, formaat forse luciferdoos.
4. Van getal naar display.
Nu kan het getal getoond worden op een eenvoudig display.
Een tweeregelig tekstdisplay.
5. Koppelen.
De verschillende onderdelen zijn handig aan elkaar te koppelen met een soort stekkerblokje met bijpassende draden.
Het stekkerblok.
6. De complete schakeling.
Nu nog even alles aan elkaar solderen of aan elkaar koppelen.
De toerenteller in experimentvorm. Rechtsonderkomt het signaal van de onder 1) besproken omzetter.
Later kan het in een piepklein waterdicht doosje gebouwd worden.
De test.
En nu: testen maar!
Ingebouwd, de motor gestart, en jawel: een getal op het display!
3.000 toeren. Stationair.
Tja. Ergens gaat er nog iets niet goed...
Maar het begin is er!
zaterdag 9 oktober 2010
Klokken op maat
Klokken plaatsen
Vandaag is Johan geweest om de plaats van de klokken in de Burton te bepalen.
T. en Y. hebben het zo aangepakt:
- stuur er uit (afklikbaar, dus gemakkelijk);
- dashboard met schildersband afplakken;
- stuur er weer in;
- de klokken op de kop op een stukje karton, aftekenenen en uitknippen;
- stoel er in;
- Johan in de stoel, en instellen (de stoel, niet Johan :-)
- net zolang met de kartonnen klokken schuiven tot alles mooi past, en vooral ook mooi oogt.
Resultaat: een Burton dasboard voor Johan op maat (dat rijmt).
Nu nog de gaten zagen en de klokken monteren.
Passen en meten. Vergroten kan door op de foto te klikken.
Y. werkt aan een TFT-scherm met daarop o.a. de toerenteller en snelheidsmeter. Hier wordt een 6-inch scherm gepast.
En zo simpel gaat het worden... De lampjes voor de oliedruk en accuspanning zitten in de snelheidsmeter van Burton, dus daar hoeven geen gaten voor gemaakt te worden.
Johan heeft schakelaars van Baleno gekocht. Zeer fraai! (foto Baleno)
Mijn foto's zijn minder mooi, maar het geeft een indruk.
Links en rechts een draai/druk knop, voor verlichting en claxon.
In het midden de knoppen voor ruitenwisser en knipperlicht.
Een poging tot "artist impression".
donderdag 7 oktober 2010
Intermezzo: langs de weg.
Waarschuwing
Na een tocht van een kilometer of tien stopte ik voor een kruising. Helaas was ik niet de enige die stopte. De motor van de Burton stopte er ook mee.
Natuurlijk weet ik niets van zo'n motor (T. is de expert), maar omdat er enige mensen aan kwamen lopen leek het me goed voor mijn imago om de motorkap te openen en intelligent naar de motor te gaan kijken.
Omdat de omstanders mij verwachtingsvol aankeken ben ik maar gaan kijken of alle kabels goed aangesloten waren. Nadat mij duidelijk was dat sommige kabels dicht bij een metalen pijp liepen, en de aanraking daarmee nogal pijnlijk was, heb ik de motorkap weer gesloten (de brandwond is bijna weg, dank u).
Ik startte de motor. Die sloeg meteen aan.
Ervan overtuigd dat ik een bijzonder talent had om een 2CV-motor te repareren reed ik opgewekt naar huis.
Les 1: thuis niet aan T. gemeld dat ik stil had gestaan. Dom. Natuurlijk gaan problemen nooit vanzelf weg. Die komen terug. En meestal twee keer zo erg. Dat bleek waar.
Naar de vermogensbankdag
Een week later reden T. en ik vijftig kilometer naar de Burton vermogensbankdag. Toen we vertrokken was het fris, een graad of tien (let op, dit is een hint).
Nadat we twee PK cadeau hadden gekregen reden we naar huis. Heerlijk weer, ruim boven de twintig graden.
Op twintig kilometer van huis kwamen we in een wachtrij voor een stoplicht. Ik gaf gas, en de Burton sloeg af.
T. heeft achtereenvolgens gecontroleerd:
- de 123-ontsteking. Het ledje gloeide ons vriendelijk toe;
- de bougies: die vonkten niet;
- de bougiekabels: nieuw;
- de carburateur: vol benzine;
- de accu: de startmotor draaide of het een lieve lust was.
Alles leek pico bello in orde. Behalve dat er geen vonkje uit de bougies kwam.
Een raadsel dus. Vooral ook omdat drie kwartier later de motor weer vrolijk startte…
We kregen het vermoeden dat het iets met “warmte” te maken had.
Les 2: ga nooit met een man als medepassagier rijden. Vraag een aantrekkelijke vrouw mee, daar bieden medeweggebruikers wel hulp aan ;-)
Sherlock Holmes
…zei ooit dat als je alles uigesloten hebt, hetgeen overblijft de oorzaak moet zijn. Of zo iets.
Het enige dat overbleef was de bobine. Maar zoals we allemaal wel weten kunnen bobines niet stuk.
Les 3: ooit in een project een afspraak gemaakt dat iedere aanname een gulden kostte (een tijdje geleden ja). Die ging in de pot, en werd maandelijks aan een goed doel geschonken. Dat is de reden dat Greenpeace zo groot is geworden ;-)
Dat bobines niet kapot kunnen gaan was een ernstig foute aanname van mij. Dat doen ze namelijk wèl. Ze raken oververhit, en gaan staken.
En als ze afgekoeld zijn, doen ze alsof er niets aan de hand is (ik heb een kennis die zich overigens ook zo gedraagt, dus het is niet iets van bobines alleen).
Harley Davidson
Wat heeft dat er nu weer mee te maken? Nou, die maken bobines die een mooi koelelementje hebben. En die houden het hoofd –dus- veel beter koel.
T. heeft er één besteld en ingebouwd.
Binnenkort maar weer eens tien kilometer rijden…
Na een tocht van een kilometer of tien stopte ik voor een kruising. Helaas was ik niet de enige die stopte. De motor van de Burton stopte er ook mee.
Natuurlijk weet ik niets van zo'n motor (T. is de expert), maar omdat er enige mensen aan kwamen lopen leek het me goed voor mijn imago om de motorkap te openen en intelligent naar de motor te gaan kijken.
Omdat de omstanders mij verwachtingsvol aankeken ben ik maar gaan kijken of alle kabels goed aangesloten waren. Nadat mij duidelijk was dat sommige kabels dicht bij een metalen pijp liepen, en de aanraking daarmee nogal pijnlijk was, heb ik de motorkap weer gesloten (de brandwond is bijna weg, dank u).
Ik startte de motor. Die sloeg meteen aan.
Ervan overtuigd dat ik een bijzonder talent had om een 2CV-motor te repareren reed ik opgewekt naar huis.
Les 1: thuis niet aan T. gemeld dat ik stil had gestaan. Dom. Natuurlijk gaan problemen nooit vanzelf weg. Die komen terug. En meestal twee keer zo erg. Dat bleek waar.
Naar de vermogensbankdag
Een week later reden T. en ik vijftig kilometer naar de Burton vermogensbankdag. Toen we vertrokken was het fris, een graad of tien (let op, dit is een hint).
Nadat we twee PK cadeau hadden gekregen reden we naar huis. Heerlijk weer, ruim boven de twintig graden.
Op twintig kilometer van huis kwamen we in een wachtrij voor een stoplicht. Ik gaf gas, en de Burton sloeg af.
T. heeft achtereenvolgens gecontroleerd:
- de 123-ontsteking. Het ledje gloeide ons vriendelijk toe;
- de bougies: die vonkten niet;
- de bougiekabels: nieuw;
- de carburateur: vol benzine;
- de accu: de startmotor draaide of het een lieve lust was.
Alles leek pico bello in orde. Behalve dat er geen vonkje uit de bougies kwam.
Een raadsel dus. Vooral ook omdat drie kwartier later de motor weer vrolijk startte…
We kregen het vermoeden dat het iets met “warmte” te maken had.
Les 2: ga nooit met een man als medepassagier rijden. Vraag een aantrekkelijke vrouw mee, daar bieden medeweggebruikers wel hulp aan ;-)
Sherlock Holmes
…zei ooit dat als je alles uigesloten hebt, hetgeen overblijft de oorzaak moet zijn. Of zo iets.
Het enige dat overbleef was de bobine. Maar zoals we allemaal wel weten kunnen bobines niet stuk.
Les 3: ooit in een project een afspraak gemaakt dat iedere aanname een gulden kostte (een tijdje geleden ja). Die ging in de pot, en werd maandelijks aan een goed doel geschonken. Dat is de reden dat Greenpeace zo groot is geworden ;-)
Dat bobines niet kapot kunnen gaan was een ernstig foute aanname van mij. Dat doen ze namelijk wèl. Ze raken oververhit, en gaan staken.
En als ze afgekoeld zijn, doen ze alsof er niets aan de hand is (ik heb een kennis die zich overigens ook zo gedraagt, dus het is niet iets van bobines alleen).
Harley Davidson
Wat heeft dat er nu weer mee te maken? Nou, die maken bobines die een mooi koelelementje hebben. En die houden het hoofd –dus- veel beter koel.
T. heeft er één besteld en ingebouwd.
Binnenkort maar weer eens tien kilometer rijden…
zaterdag 2 oktober 2010
Nieuwe koppelingplaat en drukgroep.
Deze zaterdag stond in het teken van het vernieuwen van de koppelingplaat en drukgroep.
In deze fotoserie zie je hoe T. dat gedaan heeft.
Een fonkelnieuwe Valeo koppelingplaat.
En een al even nieuwe drukgroep. Dit is de zijde die tegen de koppelingplaat aan ligt.
De "voorzijde" van de drukgroep.
Het drukgroeplager. Eenvoudig te vervangen.
Oud en nieuw.
Idem.
Met dit centreerstuk wordt de koppelingplaat uitgelijnd.
En de drukgroep wordt geplaatst. Je zou het alleen al vervangen omdat het er zo mooi uit ziet...
Het motorblok wordt boven het chassis gehangen.
Vlak voordat de motor aan de versnelling wordt gebout.
Klaar, motor geplaatst!
In deze fotoserie zie je hoe T. dat gedaan heeft.
Een fonkelnieuwe Valeo koppelingplaat.
En een al even nieuwe drukgroep. Dit is de zijde die tegen de koppelingplaat aan ligt.
De "voorzijde" van de drukgroep.
Het drukgroeplager. Eenvoudig te vervangen.
Oud en nieuw.
Idem.
Met dit centreerstuk wordt de koppelingplaat uitgelijnd.
En de drukgroep wordt geplaatst. Je zou het alleen al vervangen omdat het er zo mooi uit ziet...
Het motorblok wordt boven het chassis gehangen.
Vlak voordat de motor aan de versnelling wordt gebout.
Klaar, motor geplaatst!
Abonneren op:
Posts (Atom)